Zaman ve Biz
Zaman aldı hıncını saçlarımızdan.
Çizgileri okunuyor alnımızdan. Eser bırakmadı ilk göz ağrımızdan. Öyle insanlarla karşılaştık ki hayatta. Kimi *Hanya’dan, Kimi Konya’dan. Acele edelim dostlar, Hayatı duyarak yaşayalım. Zaman son güzellikleri de kundaklamadan. Ankara,28.12.2007 İbrahim KİLİK *Eskiden bizim olan şimdi yâdellerde kalan Girit adasında bir şehir. "Hanya’yı Konya’yı öğrenmek." deyimi de o zamanlardan kalma olsa gerek! |
seni nasıl seveceğimi...
an an
kapını araladım
güvercinlerimi kafeslemedim bakışlarına...
zaman bırakmadım
senle sarhoş olduğum demleri
senle hoş olduğum kalemleri...
iklim iklim
kendimi sana göre bahar kıldım
vicdanım kabul etmedi
bir gün olsun
güllerini koklamadan geceye merhaba diyeyim...
zamana bırakmadım
aşkında ne vakit yanacağımı
ısı oksijen kallbim
hep hazır oldu karşına
yangın sebebimdin çünkü
çünkü
sevdan daim bende...
MESELCİ
şiirin ilham verdi.
tşkler.