AKŞAM ÜSTÜ
Rüzgarlar esmiyor bulutlar suskun
Kokunu özledim sal akşam üstü Besteler firarda, nağmeler küskün En güzel şarkımı çal akşam üstü Aydınlık kaybolup, ışık sinerken Kapkara bir perde yere inerken Cıvıl cıvıl kuşlar, eve dönerken Bari, selamımı, al akşam üstü Yalnızlık bastırır olunca gece Bir ben miyim yalnız kalan sadece Adını sayıklar, dilde ki, hece Gel haydi sen mutlu ol akşam üstü Neler çektiğimi kimse bilmiyor Dost bildiklerim de merhem olmuyor Sokaklar boşalıp kimse kalmıyor İstersen olma sen del akşam üstü Alkole sarılmak kolay ise de Durmuyor bu rakı öyle şişe de Soğuk masalarda, kıyı, köşede Arayıp eserin, bul akşam üstü Alıştım sayende, gurbet ellere Hasretim ne yazık gonca güllere Bir Mecnun olup ta, sahra, çöllere Görünüyor bana yol akşam üstü Bırak yaşayayım bu günü felek Yetsin de gözümün yaşını silek Aşık Lüzumsuzun tuttuğu dilek Yalvartma n’olursun gel akşam üstü Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |