su seviyesindeki otların
arasından
bakarken dünyaya
yeşil yemyeşil
körfez serinliğinde
yorgun gözler

küçük kabarcıkları
beyazın ardında saklı
sanki milyonlarca yıldız gibi
dönerek götürür
bataklık sırnaşıkları
gece ve bir baykuşu ormana

gün yine duvarlarını örüyor
ak tuğlalardan
içlerdeki boşluğa
dünyanın bilinen tüm viraneleri
şimdi benimdir
haydi yaşlanalım usulca

benimle büyüyen ağaçlar gibi
hiç kıskanmadan
versin meyvelerini
unutmadan
döksün yaprağını yine
her eylülde

mum yakan çocuklar gibi
yumruk sıkıp
ateşte böcek arayan
taze bakışlarda erisin benden bir şeyler
göl olsun
tabak diplerine

pastel boyalar
her kalem ucunda
rengarenk sayfalar
kokusu
dokusu
tat ve renkleriyle

benim bir karım vardı
üç kızım
ve bir işim
bir derenin kenarında
yürür giderdik
sonbaharın o engin günlerine

25.08.2013