Sonsuzluğun ruhu ile aşkın birleştiği yerde sen varsın...

Sustuğun cümleler ağlıyor kucağımda
Ellerinde kıvranıyor bir hayat!
Yaşıyor kalbim göz kapaklarında
Ve öleceğim kapattığında...!




O sokaktan sessizce geçeceğim
Hayalet iken bile seni böyle seveceğim...





Titreyen ışıklar vardı bakışlarımızın büyüsünde
Odamızın o muhteşem tütsüsünde
Sarılmak vardı bilirsin...
Bir şeylerin çok çok ötesinde...!





Şimdi duygularım kör,topal ve özürlü
Saçlarım telli duvaklı, sazlı ve sözlü
Babamın evinden dualarla çıkıyorum
O günleri görüyorum!
Seninle yaşanmadığı için ne çok uzaklarda...
Yüzüyorum gülüşlerinde
Kendi kendini yırtıyor bir gelinlik
Saçlarım demiştim, beyazlıyor!
Gözlerim ise cenaze törenimde...






Yürüyorum var gücümle
Duruyorum yok gücümle
Denizlerin seslerinde
Şarkılar dinliyorum
Bağırıyorum maviliklere
Ben biraz isyankar ruhumla rıhtımlarda ağlıyorum...
Denizlerde coşuyor
Ağaçlarda esiyorum
Şiir olup yazılıyor
Resim olup çiziliyorum
Martılara aşk atıyorum
Ölüyorlar...




Azılı bir katile dönüyorum!
Kime aşkından tattırsam
Canına okuyorum...




Boş bir ev buldum kirasız
Sahibi ölmüş alacaksız
Bomboş bir ev benim gibi çok yalnız...
Sarıldım sana üşüyordum
Ya ismini söylüyordum ya da duyuyordum
Küf kokulu o evde
Aşkın ile yuva kuruyordum...






Geçim derdi de yoktu yaşamak bedavaydı
Aşkından besleniyordum o zamanlarda...
Kilitlerle süslediğim kapılarımın ardında
Şimdi göklerdeyim uçuyorum!
Farklı boyutların yükseklerinde sensiz
Sensizlik şaraplarıyla sarhoş geziyorum
Beni benden almışsın bir kere
Aşkınla fena oluyorum...