ADIN NE
Güneş astı yüzünü
Ay, Vazgeçti gülümsemekten. Bulutlar daha cesur Yıldızlar ise, Daha cömert. Karanlığımızda, Bir gülümsemeyi paylaşacak kadar Sonsuzluğum saklanıyor Dokundukça yalnızlıklar. Dokundukça Gökyüzüne Gökyüzü; ipek kanatlı serçelerin Ellerinde Yalnızlığımı götürüp Seni getirdiler Adın, Mutlulukmuydu? .... |