Şahadet medarı iftiharı hanif kul can kardeşim Esma…Biliyorum Bir kutlu sevdanın adanmışıydın Öyle eğitim aldın, Her zaman pür dikkat edaydın Umutlarına rızayı ilahi için ceht kattın, Aşkıyla türap olan farktın O genç yaşına rağmen meydanlara çıktın, Davamız için hakkı haykırdın, korkmadın Utanır oldum Ekranlarda, sosyal medyada görünce Sevdasına meftun olduğun Şahadet için can verince, kalbim titredi Gözlerden yaş ne kadar bereketli indi, Boğazım düğümlendi, torunum çok içerledi Can baban nezaretiydi Gönül verdiğin, Emanetiyim dediğin ciğerparendi Ufuk kazandıran, her ecrinde Rızadan ayrılmayan, fetih kurbanıydı Bin ömrü olsa, Resulü Ekrem efendimiz (s.a)in Ümmeti olunca hal başkaydı, aşk vardı Sevdasına meftundur Bu davaya gönül veren, Hidayete erişen onurların Omurgalı olmaları, emri bil mağ ruftan Ayrılmamaları, ney hi anil münker için koşmanın Dur durak bilmeden, Gece gündüz ayırt etmeden, Şahadete sevdaları en latif ahdi ekberdi Sen vardın, süruruydun Umutlarında vaktini bekleyen bariz bir coşkuydun Nur oldun, kasten vuruldun, Mütebessim bir eda ile Rabbimize kavuştun Âlemi kâinat ağladı, gözlerden kan aktı, babanın Senin için yazdığı mektup en nadide ibreti davaydı Sen sevdana kavuştun Nesillere bir ömür önek olacak çığır açtın Şahadet yolunda feda olmayı Ne kadar bariz anlattın, yılmadın İnsani heves ve arzulardan uzak durdun, Nefsini tezkiye yolunda onurdun, Kalbi hassasiyetle taçlandırıldın Mustafa Cilasun |