SEN HEP YARIM
soldu gölgeleri şehrin
güneşe dokundu bir şiirin kanatları kaldırımlarda ayak izleri yol tükendi orta yerinde menzil düştü sonra üşüdü karanlığın elleri tut dedi bir gölgeye tut ellerimi bir şarkı seçti sonra gün batımından kalma bir hiçlikle bir bulut gibiyim yağmurunu yitirmiş dokunsa yanacak dalında gül dudaklarımda hüzün elifim noktalandı kanadı dilimde adın azaldı renkler birer birer sana tükenirken mevsim sen hep yarım sonra üşüdü karanlığın elleri sırtını verip bir aşka ısıt dedi bir gölgeye ısıt yüreğimi bir şiir söyledi sonra mevsimsiz acılardan kalma bir hiçlikle kendi içine çöken bir karanlık gibiyim sırrını yitirmiş tutsam kuruyacak sesim yüreğimde sevda sana büyüdü acın devrildi cümleler sen hep yarım... soldu gölgeleri şehrin güneşe dokundu bir şiirin kanatları kaldırımlarda ayak izleri yol tükendi orta yerinde menzil düştü ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |