Ser
serde cihanı harp ile
bir abdal derviş dergahı divan kurar olmaya tende cana fayda ahir-i zaman neye yarar gül bülbül ile bahar-ı erkanda daim kevser-i pınarda dem tutar ahval-i kerim gönle huşu salar dâhiyane molla-yı Ferit mescid-i türbede nur ile yatar cihanda hulya-yı saadet beşere hâlukârda zuhuru inşaf gönle sürme-i ala çeker ol bi sema-i göklerde yedi kat yücelerde melek-i ala ile takvada selam ile Rabbi huzur-u divanda ahvali kerim olandan cismi celline selam eyler arş-ı alemde katı sancağı kerimde yeşil ipek al hırka ile mescid-i murşid içinde cenneti-i alada kula paha biçer gönle düşen ikrarda serhat ile cihanda vakti tamam olana takva ile haber eder bir saadeti aladır gönle gelen gam gider |