Bilen yok
Onun,
Sevinçten, havaya uçardı gözleri O utangaç bakarken Ne zaman karşılaşsalar Söyleşirlerdi, iki duvar arası Dertleri incitilmeden Yaşamaktı ergenlikleri Belkide, kaybolmadan Sonra omuzlara, yüklendi devirler Onun aklında, gökyüzü kaldı O zamanı yitirdi Boşunaydı at koşturmalar Boşunaydı sevecenliğin İktidarsız eylemi Hep bir yarım davayla Sorgulandılar Kimse savunmadı, onları Onların tecellisine, göz koyana, sebep Asi avukat, oldu biri Kendi vicdan, mahkemelerinde Yargıladılar sebepleri Bir hayalde, kavuşmanın Bedelini bile, Susarak ödediler Yarısı gençlikti Bütünü aşk Suç masuma, yüklendi Bilen yok |