Bir Resme Bir Şiir 92 Sende Anlarsın
Düşünme sen ayrılık nasıl döker kanını
Yüreğin bu acıyı tattığında anlarsın Severken ayrılıklar nasıl yakar canını Kapıdan ilk adımı attığında anlarsın Gülüşünün bir anda sararıp solduğunu Gözlerinde ki yaşın pınara dolduğunu Yaşamanın sevgiden ibaret olduğunu Seni sensiz bırakıp gittiğinde anlarsın İnsanoğlunun neden canından geçtiğini Her gece meyhanede sebepsiz içtiğini Eliyle kendisine ak kefen biçtiğini Aşkını beş paraya sattığında anlarsın Boşa geçen ömrünü seyredince yüceden Dev gibi hayallerin farkı kalmaz cüceden İnsanlar neden nefret ediyormuş geceden Yalnızlığın koynunda yattığında anlarsın Bir avuç yüreklerde dertler neden katarmış İblis uykularına niye kabus katarmış Yorgan yastık bedene nasıl dayak atarmış Yatakların dikeni battığında anlarsın Kuş tüyü yataklardan nasıl çıkılıyormuş Gökte ki dolunaya neden bakılıyormuş Üst üste acı tütün nasıl yakılıyormuş Hasretin can evinde tüttüğünde anlarsın Duygular şaha kalkıp hasret tavan yapınca Akıl firari olup rotasından sapınca Gönül deryalarında fırtınalar kopunca Yeşeren umutların bittiğinde anlarsın |
Sonra herşeyi bırakıp uzaklaşıp, suya atlar gibi dalarsın,
Aşk kor ateştir yakar kül eder,dağıtır bunu yaşayanlar bilir,
Gözlerin kapandığında, aşkın yalan olduğunu anlarsın...
HakanKURTARAN
Değerli Kardeşim,
Yürekten Tebrik ederim.