'eski'ciyi beklemek..
şimdi evde bulunan
tüm ’sen’tikaları toplayıp, eskiciyi bekledim balkonumda.. yazdığın mektupları okuyorum her gün üşenmeden.. .. eskici hala yok .. ne çok benziyordu yazdığın mektuplardaki harflerin kıvrımları, duvara kazıdığım harflere.. .. ses gelmekte dışardan yine eskici değil ... kurtulmak istedim sana ait materyallerden, hoyrat ellerim onları taşıyacak durumda değildi.. akşam olmakta evren ve hiç gündüz görmemişken ben.. saat ilerlemekte ve zaman son otobüsü kaçırmıştı.. yine son durak aşklar yaşamıştık zamana inat.. .. beklemekteyim hala eskiyen anılar alan eskiciyi.. .. bu gün mektup yazdım sana ve bir şiir ekledim arasına.. iki güne geçer eliMe ve şimdi benzettiğim harfler çözmekteydi içinde yaşadığım durumu.. her sabah yazdığım mektubu göndermekteydim kendime imza sen’din yazan ’ben’.. .. eskici mi? hiç beklemedim ki... .. (m.g) |
aşağıda ki şarkıyı çok severim, şiiriniz bana bu sözleri
hatırlattı.. Dizeleriniz son derece güzel ve anlamlı tebrik ederim.
Değerli Nostalji sanatçısı Gülcan Opel'den...
Dinle beni eskici satıyorum her şeyimi
Önce al git şu aynayı onda saklı gençliğimi
İndir duvarda asılı bana bakan resimleri
Belki ozaman silinir mazinin acı izleri
Eskici uğraşma hiç beni sözle avutmaya
Kararlıyım her şeyimi yok pahasına satmaya
Hem malımı hem anımı istersen al git canımı
Yalnız bana bırak yeter kalbin hicranını
Bak eskici görüyorsun hiç bir şeye el değmemiş
Anla ki o hatıralar bir gün bana baş eylemiş
Bir hatıra defterim var dert dolu her sayfasında
Tozu ile durur hala şu dolabın arkasında
Dur eskici durda dinle sakın ola fiyat biçme
O kutunun içindeki kurumuş güle ilişme
Ben o gülü yıllar önce bir ömüre satın aldım
Satmıyorum hiç bir şeyi affet beni ben aldandım