Uyanış
Gözler kapalıyken tutkular sonsuz,
İlk ışıkla birlikte bölünen rüya; Ve ne yazık ki dünya herkese onsuz, Sabah bu, ne beklersin! Biraz serin ve sessiz, Uyanışlar buruk; terli, düşünceli, Uyku ile geçmeyen gönül yorgunluğu; Sorsanız, herkes suçsuz. Her güne dargın başlamanın bıkkınlığı, Dargınlığın sebebi belirsiz, Limanlar kuru yük gemileri ile dolmuş taşmış, Kuru yükleri aşk, gemiler rotasız yolsuz, Ne garip, kaptanlarda bu sabaha yeni uyanmış; İfadeler soğuk, taşıyacakları yük onlar için önemsiz, Sorsanız şimdi nereye gideceklerini; Bilmezler, kaptanlar şuursuz. |