GÜNDEN KALAN
Uykusuz gece
Solgun bir mavi Yalnız bir balkon Ve Yokluğuna uyanmak Sekizinci rengi sürüp fırçasına Çaresiz bir bulut gördü Ağlasa düşecek kirpiklerinden Tutunup suyun kanatlarına Ateşe daldı pervane Alaca bir şafak uyandı Şehrin sabahında Bir yol türküsü tutturdu Kırık kanatlarıyla kuşlar Yüzün aklıma perçin Acın içimde kanayan yara Kurak mevsimler gibi Sesini bekliyor penceremde menekşe Sevdiğim Ellerin dokunuyor içimin çıkmazlarına Gözlerin yarama merhem |