Leyl-i Leyla
Senin kalbinden geçip
Kendi çölüme çıktım. Adın kızgın çölde sancağımdı Sancağın gölgem. Güneşmiş yüzün bildim, Yüzümü kumlara sildim Ordularıma yenildim, Çok savaşlar geçirdim Oklarım tükendi, mızrağımı yitirdim. Adındı benim virdim Adına savaşlar bitirdim. Gelip çölümde durdum, Çöle kaleler kurdum. Yüzün ebedi yurdum, Yurduma bakıp durdum. Çölde çok aşık vurdum, Seslerini duyunca, Leyla deyip uyurdum. Senin kalbinden geçip Kendi çölümde durdum. Senin kalbinden geçip Donmuş dağlara vardım. Adını dağlarda arardım. Ellerin mabedim. Sana Leyla dedim Sevdiğimi söyledim Ellerine değen bir kardım İncecik bedenine vuslatı sardım. Leyla ben vardım ve sana yalvardım Senin kalbinden geçip Donmuş dağlara vardım. Senin adınla Leyla Duyuyorum vaveyla. Selver Metin |