Uzayda Unutulan Şiir
Süpernova evresi devam ededursun,
Gözbebekleri bir kara delik misali. Güneşten bana bazen fotonlar vursun, Galaksilerde bahar, astronot hayali. Semayı göremeyen nasıl bilir Allah’ı, Aya ilk çıkansa herkesçe biliniyor, Kaç kere kullandın sen İnşallah’ı, Demeyenin ismi geceden siliniyor. Şeytanın zindanı kaç ışık yılında, Ve melekler acaba kaç yıldız kadar, Allah’a ulaşmak kolaydır aslında, Nefis bazen bir zebani gibi gaddar. Şair, uzayda gezinen kozmopolit, Kelimelerin çekimi ’Evreka’ da dedirtir. Noktasına değin karmaşa, süs ve elit, Ozon, safken koklanırsa adamı delirtir. Selver Metin |