“Şiirin çulunun değişmesi tebdil-i kıyafettir/
Çulun altındaki eşek aynı eşektir…”
Özdemir ince

Bu yaz ölçümleri
Oyuk ve boğumlu
Gönlümün kaçamak zamanları
Kıymık batsa düzlüğüme/
Şımarık bir çerçevenin
Yaldız geçişli kumuyum
Gözlerim mahfilde
Sarı sıcak yanışları
Ve renk ayrığında
Gelmeyesi gecem
Hecem…

Bu avazlık zor
Zor sanat dedikleri
Bir iplikten ilmek
Bin iğneden delik
Düğümledim kader çölünü
Diz kapaklarım çamur
Ellerimde gece gülleri
İki kadeh ziftlenmek
Gitti martılar
Dönmez şarkılar
Ekmek kuru
Göz zencefil
Ağla…

Sandığım boş!
Sus şiir çocuk
Ellerime değdi umut
Karagözler ardımda
Yalanan ayak suçları
Oysa/ki mataram boş
Bir yudum deniz suyu
Deniz/kızı öpücüğü

Küflenen yanlarıma
Şiir sürecektim/
Betimsiz kremlerden
Sözlenmiş ağızların
Dirgen otuyum
Her çöplükte
Kanar yaram…

Kanadında giz/
Sırlı saçakların
Düstursuz yüzü
İyi elbise güzele
İyi şiir özele yakışır
Esiyorum çocuklar
Kanatlarım sizin
İstediğiniz gibi çizin
Kol başlarımı
Şiirsiz….