Sahipsizim
Ve artık kimsesizim koca kalabalıklar arasında
Sarılıyorum hayallerime,uyuyorum
Daha doğrusu uyumaya çalışıyorum

Gözlerimi her yumduğumda
Sen düşüyorsun gözlerimin perdesine,ağlıyorum
Hemde öyle böyle bir ağlama değil

Artık unuttum mutluluğa dair tohumlar yeşertmeyi
Ektiğim sevda tohumlarıda
İnci bir sızı olup yeşeriyor bakışlarımda
Nereye dönsem acı
Nereye çarpsa gözlerim hüsran
Bir boşluktan
Bir başka boşluğa göç ediyorum
Gözyaşlarımla

Zaman geçtikçe
Biraz daha kendimi yitirdiğimi farkediyorum
Unutmaktan gelip
Unutmadıklarıma
Şiirler yazıyorum sayfa sayfa
Sığdıramıyorum yaşadığım yangınları
Her mısranın yerine kalem dokunmalı
Diyorum
Göz yaşım dokunup
Ve diyor ki
Nokta benim senin hayatında

Kalabalık yalnızlıkları yaşamak
Böyle işte
Çocuk veya büyük adam olmak önemli değil
Yaşadıkların seni çocukta kılıyor
Koca bir yürekte
Ama gözyaşları eksik olmayınca
Ne koca bir yüreğin
Nede çocukluğun anlamı kalıyor

Sesiyle şiirime hayat veren sevgili Abim Dostum Işık Arsoy’a Çok Teşekkür Ederim Sevgiler Saygılar

Mehmet Aküzüm