BeceremiyorumSen bırakıp gittin ya bu şehri Ben gölge oyunlarını sahipleniyorum Karanlıkta ışıl ışıl parlayan yıldızları Ve kara bulutlar çökünce dünya üzerine Ağlayan gökyüzünü sahipleniyorum Ama Mutlu olmayı beceremiyorum sensiz An geliyor Seni unutamıyorum diye Öyle Kızıyorum ki kendime Denizin dalgalarına bırakmak istiyorum bedenimi Boşluğa bırakmak istiyorum yüreğimi Olmuyor gece gözlü yarim Olmuyor !!! Sensiz ne yaşamayı Ne/de ölmeyi becerebiliyorum Hayat karanlık bir resme benzer tıpkı bu resimsiz olan şiir gibi.... Mehmet Aküzüm |
adam gibi sevmelerin ve cesur bir yüreğin haykırışıydı
çivi gibi beyne çaka çaka işleyen, hüznü dönüştüren,
anlamlı dizelerdi, kutluyorum...
saygı ve selam ile...