KONTESYine kör bir sözle, kalbim vuruldu, Bedenim kırıştı, kanım duruldu. Yaprak gibi zihnimden, düştü ümit; Gideceksen, gözyaşlarımı da al git. Peçe giymiş lambalar, sızmıyor ışık, Bilemedim; alnım mı, yazı mı kırışık? Yanaşınca limana, buharlı sandal, Yalnız gitme, yanına, gölgemi de al. Karanlık odamdan, çıkınca kontes, Haykırdı; geceyi yırtan, acı bir ses! Toparlan artık üstad, işim acele! Mısraları uzatmak, çare mi? ecele! EFKARİ 12.08.2013 |
yanlız değil yalnız ..diyecektiniz sanıyorum şair.
Bedenim; kırıştı, kanım duruldu.Bedenim kelimesinden sonra noktalı virgül cümlenizi kırmış ve gereksiz.final güzeldi gereksiz noktalamaların haricinde.
saygı sevgimle
cemil melih.