YORGUN KARANLIK
artık
yorgun bir karanlık dolanıyor sokaklarında bu şehrin uyukluyor sessizlik dilimde adın sana yıldızlar avuçluyorum karasından göğün yastığıma uykular sürüyorum hadi gel rüyalarım ol dökülüyorum dümdüz sözcükler gibiyim özlemine koparıyor en ibrişim bağlarını içimin içim karanlığın uçurum yanı neredesin özlemler büyütüyorum gecenin kör yanında susturuyorum siyahı fısıldayıp adını kalbimin kanadı kırık tutunuyor ayışığına sen yoksun soluyor adına diktiğim menekşeler sevgili bilmiyorsun baykuşlar muştuluyor ayrılığı susuyor içimin şarkıları yorgunum uykusuz sar beni gecenin karanlığına sür beni ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |