İçimdeki Ben
İÇİMDEKİ BEN
Düşünüyorum Düşünüyorum da bir türlü çözemiyorum seni Ödediğin bedel neyin lanetiydi Karakaşın kara gözün, Yansıması mıydı, kara bahtının Yoksa aldatması mıydı, hayatının Ve tuhaf bakışın hiç gitmiyor gözlerimin önünden Ağlıyor muydu, yoksa gülüyor muydu? Çözemediğim tebessümlerin Neyin yasını tutuyordu hekesten gizli? Kaderin miydi seni ağlatan, Yoksa kederin miydi Kadehlere vurduran ve kadehlerle avunan? Aşk kapına geldi mi Çekilirdin kabuğuna da Neden geldiğini bile sormazdın. Çünkü bilirdin ateşini ve dişiliğini. Güldüğünde bambaşka olurdun Dünyayı unuttururdun Gözlerinin içi gülerdi Elmacık kemiklerin Ve hafiften gamzelerin belirirdi. Bazen dalıp giderdin çook uzaklara Duyuramazdım sesimi Gözlerin dolardı, dolardı ama hiç ıslatmazdı Al yanaklarını Bir sigara yakardın Parmakların yanardı, ellerin yanardı, Yüreğin yanardı. Üzülür kırılırdın Toplayamazdın parçalrını da paramparça olduğunu kimse bilmezdi. Bazende ne kadar renk varsa sürerdin yüzüne Ne kadar gülüş varsa takınırdın Dudaklarına, gözlerine İşte o zaman kusursuz olurdun Kusursuz olurdun ya bilirdin kusurunu Nitekim benden saklayamazdın Kendinden saklayamadığın gibi. Geçerdin karşıma Düşürürdün gözyaşlarını al yanaklarına Gözlerin düşerdi, yanakların Sonra sen düşerdin tutunduğun hayattan İsyanların çığlık atarken Lanetlerin çığ gibi büyür başkaldırırdı sana Sense çaresizdin, çaresiz. Aynı zamanda tarifsizdin de Gözlerini kaçırırdın gözlerden Kanarım diye Hoş beceremezdin ya kaçırmayı da Ama korkardın Korkardın acılarına bir tane daha eklenir diye Bu yüzden kaçardın, hep kaçardın Aşkı kendi içinde yaşardın Yüreğinde volkanlar patlardı Fırtınalar kopardı Kalbin kafesini parçalardı Ama sen! inadına kaçardın Kapatırdın kapılarını Vururdun zincirlerini Ve perdelerini hiç açmazdın ki çekesin. Sonra, Sonra geçerdin karşıma Sessizce ağlardın Uzun uzun bakardın gözlerimin içine Bir türlü çözemezdin beni Tıpkı benim seni çözemediğim gibi Bi farketseydin içindeki beni İşte o zaman uzatırdım sana elimi O zaman bitirirdim Yalnızlığını ve çaresizliğini. |
suyun üzerine çıkaran bir şiir olmuş
sansürsüz bir şekilde içinden geldiğince
ne bir eksik ne bir fazla sadece
iç dünyanı ve büyüyüşünü hayata
atılışın ilk adımlarını şiirsel bir dille
yazmışsın hani nasıl desem sevdiğin
ben olsaydım senin bu yazdıklarından
sonra seni irdeleme adına bir şey
yapmama gerek kalmazdı diye
düşünüyorum.ayrıca yazdığın şiirden
dolayı seni en içten samimi
duygularımla kutluyorum
kalemin daim şansın bol olsun