Zulmün Diğer Adı İnsan
insanlaşan hayvanlar
ve hayvanlaşan insanlar gördük ve kimbilir daha neler göreceğiz artık şaşırmıyorum, dehşete kapılmıyorum kelimeleri boğuyorum ağzımın içinde sonra yutuyorum simsiyah upuzun susuyorum böyle oysa bir kaç adım ötede çocuklar düşüp ölüyorlar çocuklar en çok allah-u ekber diyenlerden korkuyor Rojava’da çocuklar ezan sesinden… kocaman bir soru işaretidir coğrafyam yerle bir etsem yeniden çizsem haritamı başka biri olabilir miyim? olmak isterdim; gem vurulmaz bir aygır gibi dört nala ama hiç bir kır çiçeğini ezmeden rüzgarlarla yarışır gibi öyle delice öyle özgür yaşamak isterdim ve diğer yoldaşlar ve Rojava’lı çocuklar da... kelimeleri boğuyorum ağzımın içinde sonra yutuyorum simsiyah upuzun susuyorum böyle susuyor bütün dünya oysa birkaç adım ötede sakallı mübarek adamlar! ağızlarında dualarla ve tekbir getirip allah-u ekber diyerek koyun keser gibi insan boğazlıyorlar duy beni yıkılmış mabetlerin laneti! hiç bir tanrıya inanmıyorum ben işte sırf bu yüzden beni öldüren her müslüman cennete gider böyle buyurmuş bir zat-ı muhterem! |