koşuyorum
bom boş sokakların gölgesinde
bazen rüzgar sesiyle bazen de sokak lambalarının eşliğinde koşuyorum paçalarıma çıkan tozla rüzgarın savurduğu saçlarımla kimseye haber vermeksizin koşuyorum ayaklarım tutmaz olana kadar alnımdan ter boncuk boncuk akana kadar... sokak lambaları sönene kadar koşuyorum çocukluk yapıyorum gölgemle yarışıyorum balonlara da ilgi duyuyorum çoğu zaman oyuncak araba da alıyorum utancımdan değil ama bunlarla hep geceleri oynuyorum aslında çok merak ediyorum sokakta maç yapan çocukları saklambaç oynayanları misketleri bile özlüyorum bunlardan sonra aslında balonları da pek sevmez oluyorum yalnız uçamazmıydın be sen diye söyleniyorum... |