bekle beni istanbul
bekle beni istanbul
karanlıklar çökünce geleceğim sana bir elimde valiz diğerinde anılarım gezeceğim Beyoğlu’nun dar sokaklarında tranvaylara binip dolaşacağım sıra sıra dizilmiş dükkanlarında antika bir yüzük arayacağım parmağıma takmak için kaybettim verdiğin yüzüğünü acaba bulurmuyum dersin aynısı ama kim gözlerime bakarak takacak kim diyecek usulca hiç çıkarma bunu Kızkulesi’ni gezeceğim sensiz yakamozları izleyeceğim karanlıklarda aklıma sözlerin gelecek,ağlayacağım bir ömür boyu seviyorum demiştin ya hani ne çabuk gelip geçti ömürler sende bekle beni İstanbul hiç ummadığın bir anda geleceğim sana dolaşacağım seninle gezdiğimiz yerleri akşamları bir barda içkimi yudumlayacağım Polanezköy’de küçük bir oduncu kulubesinde açıp masamı sabah kalvaltımı yapacağım yakacağım bir sigara,seni düşüneceğim ellerimi tutmanı,gözlerime bakmanı düşüneceğim bir de hiç unutamadığım sözlerini bekle beni İstanbul hiç ummadığın anda geleceğim sana gezeceğim Çamlıca Tepesini,boğazı seyredeceğim anılar nedense hiç terketmiyormuş insanı slayt gösterisi gibi gelip geçiyor gözlerimin önünden Kızkulesi,Çamlıca Tepesi,Beyoğlu’nun dar sokakları hiç ummadığın anda geleceğim ve çalacağım kapının zilini geldim diyeceğim en sonunda geldim,al artık beni kollarına bekle beni İstanbul hiç ummadığın anda geleceğim,şaşıracaksın sen buna candan emirsoy 09.08.2013 cuma 13.34 izmir |