KİMBİLİRBir çiçeği solarken görmüş müydün sen hiç yar Nasıl da debelenir tutunmaya yaşama Çanağının etrafı zamansız yağan bir kar Sorular biriktirir el suyuyla taşıma Yar dediği toprağa yüreğiyle dolmuştur Kış gelmeden mevsime yalan kar’la solmuştur.. Koklanırsa solacak bu manolya yüreğe Dokundun sakınmadan beyazları öldürdün Niyetin neydi bilmem ulaştın mı ereğe Kahvenin koyusuna parmağını daldırdın Sana boyun eğmeyen aman diyen dilimin Saçıldı sözcüğüne çığlıkları ölümün. Pişman gözlerle bakma çare yoktur olmuşa Her çiçek kaktüs değil dikenini batırmaz Kimisi benim gibi çabuk gelir dolmuşa Soluverir dalında bir masalı bitirmez Sevda narin çiçektir ihaneti kaldırmaz Gözdeki pırıltıyı her adama çaldırmaz. Bir kazma bir de kürek al nasırlı eline Gönlünün kuytusuna gömüver artık beni Yalandan bir şarkı as ağıt gibi diline Arada hatırlarsın yüzümdeki al beni Gamzemin üstündeydi aşk tohumu diyordun Kızgın dudaklarını üstüne koyuyordun. Baharda ekmek için tohumlarımı sakla Nadasa bırak biraz kor yüreğin dinlensin Tel örgülerle çevir yabancıya yasakla Feri kaçmış gözünde hatıralar canlansın Dillendirme dkkat et benden sana kalanı Belki yine açarım unuturum olanı. Ayvazım DENİZ |