BELİRSİZLİKLER DİYARI
Bilir misin?
Yolunu gözlediğim günleri, Yaşadığım sürgünleri? Bilir misin? Cevabı olmayan çağrılarımı, Dinmeyen kalp ağrılarımı? Bilir misin? Sensiz günlerin sayısını Çiçeksiz ilkbaharların mayısını? Yalnız değilsin, ben de bilmiyorum çoğu şeyi... Bilmiyorum! Nasıl biter bu hikaye: Beni anlayıp yeniden doğuşumla mı? Yoksa unutup yokoluşumla mı? |
Kimse kimseyi bilemez sayın şair hiç bilemez. Ta ki benzer acıları yaşayana dek ...ki o bile yeterli değildir acılar bile öyle rengarenk ki öylesine ton farkı var ki ...kimi alacayı zift sayar, kimi zifti alaca...kime ne kadar dokunduğu ve neresinden vurduğudur aslolan ...
ve asıl olanla birlikte yaşayandır gerçek anlayan.
Yani kendimizden başka kimsemiz yok bizi anlayan..olmayacak da...o yüzden bekleme diye yazıyorum...boşuna anlar ümidiyle bel bağlama olmaza.
Olmazlar ki onanmış acıların; ruhumuzda müebbetle kesin hüküm giymiş amansız sanıkları...
her sanık kendi suçlandığını bilir her sanık kendi gününü bilir, her sanık kendinde kanar suçunu onur saya saya...
Dupduru, duygu yüklü eserinizi kutlarım.
Esenlikler dilerim yüreğinize. Saygıyla.