Beyaz başlamıştı her şey, baharda, Beyaz ancak bu kadar yakışırdı bir aşka, Tesadüf değildi, onca beyazlığın aşka seması, Belki de kefeni doğduğu gün biçilmişti, manasın da,
Sonra beje ve kırmızıya döndü aşk, Aşkın asıl rengi kırmızıydı zaten, Tutku yanardağ, ateş al rengiydi çünkü Kara gözlü bir adam ve kırmızılı bir kadındı Aşkın kahramanları, Dillere destan bir aşktı yaşadıkları,
Kırmızılı kadın, aşktan geriye kaldı, Yetişemedi ne kendine, ne adama, Adamsa geriye bakmadı,
Kadın yalnız kaldı aşkın sunak taşında, Kara kalplilere adak niyetine sunuldu aşkı,
Yalnız öldü ve kimsesiz, Kutsal bir gecede, gözleri açık, ve yüzüstü, düştü bedeni yere.. Sırtından vurularak üstelik… ………………………….. Setenay Elif 02.08.13 ………………….
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KIRMIZININ ÖLDÜĞÜ GECE… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KIRMIZININ ÖLDÜĞÜ GECE… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.