Çek Hücrelerimi İçineAteşin ellerinden tutarak gelsem yurduna Nefesin utangaç bir menekşe, umarsız Ne çok bekledim seni, çıkarsız, riyasız Korkunun tüllerini çekiyor asi ellerim Işığına kanat açıyor pervane böcekleri Sınırları asırlar önce çizilmiş aşkların Dudağımda ismin, üşüyorum dizlerinde Gök duasız yüklerini boşaltıyor yeryüzüne Gövdemdeki Şubat soylu cemreleri bekliyor Gözlerin hışımlı bir rüzgârın zorba kırbacı Gölgem mimozalara gizlenen okul kaçağı Gel yar! Çiçek açsın gelişinle sardunyalar Bölsün gizli bir keder umursamazlığımı İçimin ovalarından çürümüş sürüler geçiyor Gövdemin tohumlarını yağmalıyor karıncalar Coşkumu saklıyorum aşk bakışlı bir kadına Bahar polenlerini getiriyor uzaktan kuşlar Uğultulu bir sessizlik oluyor kimi yokluğun Çıkıp gelirsin diye bekliyorum asırlardır Düşündükçe seni sağanağında ıslanıyorum Ateşin ellerinden tutarak gelsem yurduna Hüzünlerin akları dolmadan saçlarıma Hicranlı bir türkü dolayarak dudağıma Sesin çözse prangalarımı, açılsa kapılar Çırpınsa göğsümde sana sevdalı bir kuş Daya kulağını göğsüme, bastır isyanımı Yokluğun kör bir bıçak kemiğe dayandı Selahattin Yetgin |
geç kalmışlığına rastgelişimin.
okunulası kalemmişiniz
sonsuz selamlar.