Son mevsimYaşamın anlamını bulamamış boş bakışlı vapurlar beyaz köpükler bırakırken ardındaki martılara Rüzgar,uyanır usulca Mahmur Ateş böcekleri doğar tarlalardan, Ay,maviye dokunur parmak ucunda Tohumun mutlu rüyasında yeşil,secdeye varır Ihlamur ağacından tahta makinası Sayfalarında çocuk gözyaşları saklı eski kitapta sahte bir Tanrı’ya yalvarıyordu ihtiyar fotoğrafçı Diyarbakırlı bir kasabın oğluydu Doğum gününü kutlayamadığı babasının mezarını bile bilmiyordu Soramadı Tanrı’ya Neden koparırdı ki solacağını bildiği çiçekleri Mor küçülür ufukta Ay,yakamozları yıkar Köşesinde bekleyen tozlu bavullar bakarken utangaç ayak izlerine Yeditepe’ye diz çöken yamaca yaslanmış söğüt Şehrin gürültüsüne alışmış yetim güvercinler Kanat seslerine kapanır tarihi han kapısı Sokak lambalarının gölgesini okşar bir köpek ve arnavut kaldırımlarında kalır son mevsim |
Aklıma gelen imgeleri araştırıp kimse kullanmamışsa kullanıyorum ..
Teşekkürler