YİTİK SEVGİNİN ARDINDA BIRAKTIĞIİlkin yalnızlık suskunluğunu sardı hücrelerime Sonra deli fırtınalar koptu ruhumda Mahçuptu zamanlar takvimden kopan yapraklarda Akşam saatlerinden yorgun giderdi güneş İnat olsun diye belkide savaştım karanlıklarla Leylakların kokusunu bekledim inatla Söylediğim tüm şarkılar yarım kalırdı Ellerimin arasında sıkışırdı yalnızlık Zümrüt gecerimde yanıp sönerken Gönlümde acılar devleşir varlığınca İçimde ulvi bir koşu başlar umutlara Nihayete varır mı bilinmez sevgi çıkmazlarından |
Kaleminiz daim olsun
Selam ve saygılarımla ©zan fedai
www.fedaice.side.de