TÜKENDİM BEN
Gözlerimden geçerek uzaklaş benden
Çile kapımızda ben nöbetteyim Beni benden aldın kopardın neden? Bilinmez bir halde hangi dertteyim! Gidince tükendim ben her şey tükendi El uzattım gonca güle batan dikendi Ruhumu da söküp aldın senden hediye Savruk dökük yapraklar kol ve bedendi Seslensem duyar mısın uzakta beni Umutsuz bakışlarla süzülmüş bedeni Çocukça sevindir kalpte açsın çiçekler Şenlendir ev bark ocak gönül hanemi Seni serinleten damlalar bende Bir tek ismin kaldı bende yadigâr Anılarla baş başa sahilimdeyim Kalbimin kulübesinde ben nöbetteyim Gözlerimden geçerek uzaklaş benden Yağmurların şerbet dilli mevsimin bahar Bulutlar sevda yüklü alışmış beden Ruhumun derinliklerinde 5.mevsim var Aynı hasreti duyarsan sende içinde Sormuyorum dön artık kabahat kimde Ben sahilimde yalnız titrek bir alev Bekliyorum bırakıp gittiğin aşk ikliminde Yusuf Erdoğan |