Sevindim
Sevindim…
Ah Selami Ah Bu sabah öyle çok sevindim ki sorma Balkondaki küçük tabureye oturup Avuçlarımı yüzüme dayadım Bir sela dinledim sabahın erken saatinde Hüzünlendim üzüldüm derin düşüncelere daldım Göz pınarlarımda yaşlar birikti Dualar okudum rahmet diledim Ölen kimdi bilmeden İşte o anda çok sevindim Ellerim ayaklarım sıcaktı Kalbim çarpıyordu Rüzgarı tenimde hissedebiliyordum Saçlarım uçuyordu rüzgarla Ben yaşıyordum ölen ben değildim Yaşadığım için çok sevindim. Çiçeklerimin yapraklarına dokundum Gökyüzünü yeniden gördüm Avuçlarıma gökyüzü maviliği doldurup Fırlattım yuvadaki kumruların üzerine Yaşıyordum ben daha ne olsun Selami Ne güzel demiş Aşık Veysel “İki kapılı bir handa Gidiyorum gündüz gece” Ya da Selami Cahid Sıdkı nın dediği gibi “Neylersin ölüm herkesin başında Kim bilir nerede nasıl kaç yaşında” Her canlı ölümü tadacak Selami Kaçış yok ölümden Kaçış yok dedim ya Selami Zamansız ölümlere kendini ecel görenlere Ne demeli Selami ne demeli Zalime ne demeli |