Çocukluk Aklı İşteHer çocuk gibi Yaşamak isterdim gençliğimi Çılgınca Ufak şeylere sevinir Büyükleri umursamazdık Çocukluk aklı işte Hani çizgi kahramanlarımız vardı Onlara benzemek isterdik Evcilik oyunlarımız vardı Doktorculuk oynardık Kimimiz doktor kimimiz hasta Çocukluk aklı işte Hatırladıkça siyah naylon ayakkabılarımı İçimden o anı yaşamak gelir Hani çizmelerimiz vardı Yağmurlu havalarda giyerdik Her zamanki sırılsıklam Eve gider dayak yerdik Anamızdan babamızdan Çocukluk aklı işte Hatırlıyorum Arkadaşlarla misket oynardık Kimimiz ortak kimimiz düşman Oysa ne güzel günlerdi Mevsimlik oyunlarımızdan Topaç oynardık Çocukluk aklı işte Okullar açılırdı Baba defter çanta ve kalemim yok Baba tamam oğlum derdi Oysa ben sabırsızdım Her çocuk gibi Dayak yemeyi bekliyordum sanki Babam kalktığı gibi tokadı yerdim Çocukluk aklı işte Okula giderken hani ütülü Önlük ve yakalarımız olurdu Kim derdi ki okul çıkışı çantada Buruşuk önlük ve yaka Her zaman ki gibi beni evde bekleyen Anam babam birde dayak vardı Çocukluk aklı işte Anamın bana aldığı bir elbise vardı Hiç çıkarmak istemezdim üzerimden Onunla yatar onunla kalkardım Babam oğlum bari yatarken çıkar derdi Tabi her zaman ki gibi Kimseyi umursamaz bildiğimi okurdum Çocukluk aklı işte Hatırlıyorum Karne zamanlarımı zayıf yok Babam nasıl olur kendi kendine Bu çocuk çalışmaz etmez diye Bilmezler ki okulda çalışır evde uyur Çocukluk aklı işte Günler geçtikçe Büyük adam olmayı düşünürdük Oysa çocuk olmak ne güzel Genç kalmak ne güzel Ana baba olmak bir başka güzel Benim için önemli olan İnsan olmak Çocukluk aklı işte //Ali KUTAY// Paylaşımın Yeni Adresi |
Selamlarımla