Şifa KabilindenBir parça sürseydin gözlerinin tuzundan deva niyetine yüreğime, Öpseydin sıcacık ellerinle ateşlere yanan alnımdan, Dirilirdi toprak olmuş yüreğim zemheri kışa aldırmadan. Gözlerimde süt kokulu bebekler büyürdü, Düşen cemreleri tutardım ellerinden, Öperdim, öperdim, doyamaz bir daha öperdim şifa kabilinden. Ilık nefesini gönderseydin kara kışlarıma bir kuşun kanadında, Çorak topraklarıma yağdırsaydın buğulu sesini çisil çisil, Sürgün verirdim nevbaharı beklemeden. Altın sarısı başaklar biterdi kısır yaylalarımda, Pınarlar kaynardı ruhumun el değmemiş yamaçlarında, İçerdim, içerdim, doyamaz bir daha içerdim şifa kabilinden. Otağ kursaydın kuş uçmaz kervan geçmez bozkırlarıma, Anka misali süzülseydin rengi solmuş rüyalarıma, Nilüfer çiçekleri açardı alev alev yanan sahralarımda. Hasret vadisinden gül rayihaları yükselirdi yedi kat semaya, Çağlayanlar fışkırırdı gözlerimde gökkuşağı renginde, Bakardım, bakardım, doyamaz bir daha bakardım şifa kabilinden. Naciye ÜRÜN Üsküdar-Temmuz 2013 |
Epey emek verilmiş dizeler ki yerli yerine oturmuş her şey.Sağlam bir anlatım temiz bir dil.Teşekkür ederim saygılar.