BEN DEĞİLDİMBana öyle bakma çocuk Evet hiç bir zaman desteklemedim seni. Anlamadım ne istediğini. Kim bilir... ... Ya sen anlatamadın, Ya ben anlamadım. Belki birbirimizi de öyle çok sevmedik. Ama biliyor musun çocuk? Ali Öldü dediklerinde Bir ’’Of ’’ da benden çıktı. Biliyorum inanmıyorsun. Kimse inammadı zaten, benim de insan olduğuma. Kimse inanmadı yas tuttuğuma. Ve kimseleri inandıramadım sevinmediğime. Bana öyle bakma Ali Senin katilin ben değilim. Hiç bir zaman sevmemiştim İbn-i Mülcemleri Hiç bir zaman da sevmeyeceğim. Ama inandıramadım be Ali. Sırf eylemini benimsemediğim için. Beni gösterdi tüm parmaklar katil diye. Ben değildim İsmail ’’Öldüm yeter ’’ Dediğin anda Hâla İbrahim’in bıçağının kesmediği boynuna Allahtan korkmadan, Peygamberinden utanmadan ’’Allahü ekber’’ diyerek vuran ben değildim İsmail Hangi kancığın evladıydı? Hangi itin doğurduğuydu? Bilemem İsmail...Bilemem koçum..Bilmiyorum. Ama parmaklar hep beni gösterdi İsmail. Yeni İsmailler için Yeni Aliler için Yeni İsmail Aliler için O kahrolası parmaklar hep birilerini gösterdi durdu. Ben üzülmemişim ha. Hatta sevinmişim, Dahası göbeğimi kaşımışım ha? Yok Ali yok... Sevmediğim eylemindi sen değil. Eylemlerini sevmediğim daha onlarca evladım var Sen gibi, tıpkı sana benzeyen Nasıl ’’ Oh olmuş ’’ Derim çocuk nasıl? Bir tokat atmaya bile kıyamazken. Üzerlerinde onca emeğim varken. İstisnasız hepsi beni baba gibi severken. Ve her biri sana bu kadar benzerken Nasıl ’’ Oh oldu’’ Derim Ali İsmail? Ama gel de anlat..Kime anlatacaksın? Ben değildim Ali İsmail. Vallahi de billahi de ben değildim. Çocuklarımın ölüsünü öpeyim ki Her biri senin gibi öldürülsün ki. Ne seni öldüren, Ne de ölümüne sevinen ben değildim. Kim miydi peki? Her kim idiyse Allah bin türlü belasını versin. |