EVVEL ZAMAN İÇİNDENinniler hayal oldu,bebekler kundaksız, Yatar olduk artık geceleri yorgansız, Geçmiyor hayat vurgunsuz,talansız, Maskelerin üstüne boyaları südükte sürüdük. Boynuz kulağı geçer sözleriyle büyüdük, Büyüdükçe kulağı geçmeyen boynuz gördük, Türlü türlü çorapları ördük te ördük, Arpalar mı küçüldü,biz mi büyüdük. Bir zamanlar kahvenin kırk yıl hatırı vardı, Tehditlerin kırk katırı ve kırk satırı vardı, Köşe bucak bizlere her zaman dardı, Acıyı sevgiyle yoğurarak büyüdük. Kazma gibi dişleri inciye dönüştürdük, Yağma Hasan’ın böreğini bölüştük te bölüştük, Değersiz insanları ardımızdan gülüştürdük, Nabza göre şerbet ver sözleriyle çürüdük. 22.07.2013 Adil ÜREKSOY ’Adil’ce’ |