Bu Ada Sensiz Dilsiz
Boynu bükük yaşarken, yalnızlıkla baş başa
Gecenin sessizliği, bir an öptü alnımdan Bir buse ki tuz bastı, gözümden akan yaşa Güneş toplanmış gibi, bir köz düştü bağrımdan Selamını getirdi, gurbet ele sıladan Kızıl bir gül kokladım, özenmişti yaradan... Dudaklarımda tadın, ruhumda özlemin yar Sen diye ölüyorum, sesimi kimler duyar? Eller gibi terk edip, bırakıp gittin ağyar Takvimleri eskittim, gezerken diyar diyar Kuru bir selam ile, gül toplanmaz sıladan Kızıl bir gül kokladım, özenmişti yaradan... Gözlerimdeki nemler, sevmiş delicesine Ne gündüze yar oldum, ne siyah gecesine Gözümde tütüyorsun, hiç gitmemecesine Billahi dinmez acın, yazsam her hecesine Bülbülün sevdasına, haber yolla sıladan Kızıl bir gül kokladım, özenmişti yaradan... Aksi bir söz söyleme, söyledin de ne oldu? Sana taktığım güller, benle birlikte soldu Öperken dirildiğim, mazim yanıp mahvoldu Okşadığın kır saçım, şimdi beyazla doldu Aklaşan her teline, ayna gönder sıladan Kızıl bir gül kokladım, özenmişti yaradan... Deniz küsmüş halime, bu ada sensiz dilsiz Dinmiyor göz yaşlarım, dudu dillerim sessiz Ben halimi anlattım, ne haldeyim bak sensiz Şimdi sen ne haldesin, mutlu oldun mu bensiz? Mavileri giyinip, bir haber sal sıladan Kızıl bir gül kokladım, özenmişti yaradan... Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN İkibinonüçyılının/yirmibeştemmuzu/Kuşadası |
Yine oldukça duygusal, sevgi ve özlem dolu bir şiir dinledim,
tebrikler gönülden,
selâmlarımla..