6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1923
Okunma

Sarp vakitlerin mahremi
Dağ belinden süzülen ak perçemli nehirler
Yüksek seslerin çıplaklığını örten siyah kanatlarm
Tanrının kalbindeyim
Gözyaşlarımın yarısını sakladım
Yarısını attım kahkahalarımın
Korkuların kıskacındaki bütünlüğüme
Yarıma tutkun derin özgürlüklerimle sislendim
Toprağa tutundukça köklerim
Varlığımın sırlarında gizlendim
Şaha kalkıyor ruhlar
Esaretten çözülmüş yeminli sözlere…
Gemin dilinde bıraktığı metalik safradan bihaber
Tanrının rahmindeyim
Bulutların sürmelediği aşk
Tütün tarlalarından parmaklarımda kalan zift
Bir parça ateş hercai bir pervane biraz duman
Ya ben ?
Topraklarımı işgal eden eril dünyaya baş kaldıran ben
Kadın sözcüğündeki harfleri dişilik çarklarında törpüledim
Ve Tanrının tek kalan tohumundan dünyaya indim
deniz güneş
5.0
100% (7)