MARİFET!..
Peşinden koşturdun yorulmadımda.
Yedirdiğin aşlar zehir bilinmez. Senden başkasına yar olmadımda Çevirdiğin dümen kahır bilinmez. İçimden nefreti söküp attımda Bir gece misalden rahat yatımda Onbeş ay görmedim oruç tuttumda İftara çağırdın sahur bilinmez. Vefadan uzaksın mutluluk hakkın. İçinde hiç vicdan merhamet yokken Sende bu üçkağıt MARİFET çokken Vadettiğin cennet ahır bilinmez. Doğrunun yanında takıldın ağa. Nedense gitmezsin benden uzağa Anladım niihayet düştüm tuzağa. Gönlüme yaptığın sihir bilinmez. |