..ÖNCEKİ DÜN...zaman güneş gece gün susmuş en bensiz olan köşesinde hem de önceki dün ve kainat kara delik kadar lal ne ümit kaldı tutunacak ne düştüğüm ummanda bir dal kimse bilmez bilemez gülen yüzümün ardındaki fırtınanın nedenini... hiç kimsenin ben kadar kahır sarmamıştır bedenini... ve önceki dün attığım adımlar hüzne bulandı öğretilen tüm ezberler anladım büyük bir yalandı sevgi denilen asılsız konu ki aşka hiç dokunmuyorum o hep tek tabanca saklanmış yürek kınına üç kuruşa satılıp beş kuruşa buluyor sonu sanki uzanmışım göğe dinliyorum derinden dünyamı çok uzakta bir uğultu yanında bir çığlık büyük ihtimal ölüm açtı ağzını az ötedeki şehirde anne yüreği ahh anam yalnız kalmamak için hep boşa çekmişim küreği bütün yarınlarımı bağladığım dilek ağacı meğer kozasında zehir saklarmış bilmeden tattım yandı canım adeta uyuştu her yanım ölüm yasak ya bundan mı acep cazipliği yeter artık ağlamasın şiir bin denizden büyükken nasıl da dağlanıyor heceler bir damla gözyaşıyla şaştım ve ben önceki dün yine bilmeden kendi mi aştım kâh düştü başım kâh elim kırıldı ya da sabrım bilmiyorum nasıl sustum nasıl dayandım meğer ne tatsız tuzsuzmuş eziyetlerle tabağıma konulan aşım ey hayat sana bilmeden başladım keşke yine hiç bilmeden giyotine vurulsaydı şu ağrı kumkuması başım... aslı18713... ASLI DEMİREL... |
bilemez
gülen yüzümün ardındaki
fırtınanın nedenini...
hiç kimsenin
ben kadar kahır
sarmamıştır bedenini.
Tebrik ederim..