" Ateş denizlerinde mumdan kayıklarla " der üstad Behçet Necatigil " ölü " isimli eserinde ...

şiirinizi okuyunca birden bu dize koşa koşa geliverdi usumun kıyı köşesine...


Ah ömrümüz ...neleri, kimleri bekleyerek geçiyor ...üstelik değip değmeyeceğini bilmeden...

sadece yürek sesimizin gösterdiği istikamete uyarak...ne çok bekleriz üstelik öyle bir hâl alır ki artık neden beklediğimizi bile unutur oluruz, ne kadar zamandır beklediğimizi ...ne acı ...:(( nekadardır beklenildiğinin unutulduğu beklemelerde kalmak .




Beklemek evet ne zordur ; ayrılık ..hele ki ümit yok ise...beklenen hiç gelmeyecekse boş bir ümit ile inanılmışsa geleceğine... karabasan rüyalar, hiç çalmayan telefon başlarında ayazlamalar, sabahlamalar kırk kere çevirip elli kere geri dönmeler, uykusuz, yorgun, bedbin günler, geceler... beklerken düşünülen o sevgiliyi yaşamak kendinde varmış gibi sanki gitmemiş gibi ... bir gözyaşına sığdırılan tüm anılar ... ah daha niceler ...niceler ...


Yıllarca bekledik hadi bekledik hep bekledik zamandan fedakarlık ettik bekledik, fırsatları değerlendirmedik bekledik, özledik bekledik, ağladık bekledik, yaralandık bekledik, kavrulduk bekledik...

Sonuç : 1- Ya yıllar sonra gelecek
2-Hiç gelmeyecek..


Bana göre yıllarca bekledikten sonra gelenin hiç gelmemişten bir farkı yoktur ...neden mi ? Yıllarca içimizde biriktirdiğimiz sevgi artık o sevgi değildir ...o da yılların ve zamanın hışmıyla tıpkı kendimiz gibi değişime uğramıştır artık..ne onu yıllar önce ilk gördüğümüz heyecan kalmıştır ne de ...o cennet ötesi bildiğimiz bakışlarındaki sihir, ellerindeki tılsım...bekleye bekleye artık o asıl beklenenden çıkmış bir alışkanlık, bir bilinç altı takıntısı, bir aşılmaz sorunla mücadele kaynağı olmuştur resmen artık...

Sonunda geldi ...e geldi...hoşgeldi sefalar getirdi...Bunca zaman çekilen acılar, gözyaşılar, özlemler, yaşattığı ikilemler, depresifiklikler ne olacak peki...geldi de iyi de ...ömrümüzden törpülenen yürek kaybımızı, zamanın bizden götürdüklerini beraber getir di mi acaba..o ne yaptı peki ..bunca zaman zarfında...o da bizim kadar bekledi mi ? yooo sanmam zaten öyle olsaydı çoktan gelen olurdu ?

Ya da gelmedi : Pufffffffffffff bütün bir ömür ...bütün özlemler, düşler, hayaller ....yaşamı kendimize kahır etmeler, insanlardan kopmalar, yabancılaşma yaşadığın yere, ailene hatta...ne geçti eline...puffffffffffff


O yüzden derim ki ....elbette beklenir, elbette sevilir, özlenir, istenir ...aşk bunu da gerektirir zaten aşkı aşk yapan bu özlem yüklü sevdasıdır biraz da acısıdır kanatmasıdır ...Ne demiş atalar her şey kararında olmalı...aşkında bir kararı olmalı ...özlemenin de ...


Bir kişinin gelip gelmeyeceği zaten kendini belli eder az çok ...beklenilen süre zarfındaki tutumundan ...çok fazla uzatmadan ömrümü sen mi bağışladın bana ki sana feda edeyim deyip ayrı bir yöne yüzümü çevirmeliyiz.Ne kadar kanarsa kanasın içimiz, ne kadar acırsa acısın ...bu olmalı mutlaka olmalı...inanın beklemekle yaşanılan acı bundan bin kat daha sancılı oluyor çünkü...


Aşk bekleye bekleye bekleye bekleye ...ömrü çürütme gayesi olmalı...Aşk yaşandığı kadar aşktır.Aşk beklenildiği kadardır da evet ama biraz da beklenilenin de beklediği kadardır gerçeğiyle aynı parallelde gider...ötesi ...zulüm, ötesi ...cehennemin şubesi dünyada...ötesi karanlık...ötesi yok..ötesi hiçlik ...


Dilerim tüm beklenenler beklenildikleri yere gelirler ve yine dilerim bekleyenler bekledikleri kadar beklenirler ...

Vuslata kuçak açan baharlarda daim soluklanırsınız inşallah .



Kusura bakmayın bir an dökülüverdim bende...ara ara oluyor bana böyle :)) Her zaman ki gibi yetkin kaleminizden duygu yüklü mükemmel bir eser daha okudum.


Varolun her daim dilerim.

Selam ve en derin hürmetlerimle şiir yüreğinize.