Gene Bana Gülümsüyor YelkovanHasretin paslanmış zincirleri , kırılıyor akrep sokması zamana , gün düşümü kızıllığına battıkça , gene bana gülümsüyor yelkovan . Narindir narince çeşmi siyahım , nazlıdır suyuna kurumayan eylül , hayat kader tohumunu suladıkça , gene bana filizleniyor toprak . Gecesi gözü kara yıldızlar şöleni , seyranını seyreden mavi serpiliş , tuvalinden resim olmaktan çıkıp , gene bana uçuşuyor kanatlar . Yorgunluğun kalp düşümü çığlıkları , çarşaf çarşaf serdikçe acılarını , kafalarda lüzumsuz aldanışlar , gene bana çıkartıyor özlenen hesapların. Gülay GÖKTÜRK |