Beyaz örtüsüyle gülen gözlü bir nineyi anımsadım
o yüzde bir an bile hüzün görünmezmiydi yahu? oysa evinin birkaç metre aşağısında gencecik fidanını toğrağa vermişti.
diğer fidanlarının hatrına dimdik sürdürdü yaşamını. Göstermedi yaşlarını gözlerine bile. kalbine dökülen acısına su olup ferahlattı onu yaşadığı sürece akan yaşlar.
Oysa şimdilerde böylemidir ? elbette acılarımıza sığınak bir dosta ihtiyacımız var ama yaşamın her anında ah edip inleyen bir arkadaş diğer arkadaşı yormaz mı? eskilerin hayata direnişleri bile bambaşkaymış . Bir tas çorbasına onlarca kaşık sokturup. somun ekmeklerini nasırlı elleriyle bölerken. şu eklediğiniz resimdeki derinn anlamlı tebessümü kondururlardı suratlarına.
Yerinde ve zamanında bir şiir. Hepimiz sınava çekmeliyiz kendimizi bence. Hayırlı ramazanlarınız olsun efendim. kaleminiz sevgiyle çoğalsın.

Şiiriniz bana birini anımsattı.
Ten rengi sevgiyle güzeldir, kalpte sevda varsa tende, gülümser ve canlanır.Yoksa mahkumdur sarı kara solmalara.
yüreğinize sağlık.