''İstediğin kadar gizle kendini
Etrafımda ki varlığını hissediyorum
Gölgen düşüyor üzerime
Rüzgarında saçlarımı tarıyorum
Hele geceyi delip geçen gözlerin
Işıl ışıl penceremi aydınlatıyor
Nefesini duyuyorum ve atışını kalbinin
Ellerim de ki titreyişler sakarlaşıyor
Gelişinle...ben
Bitiyorum.''

Yorumcular şiirleri nasıl okuyor, nasıl yorumluyorlar bilmiyoruz ama,
biz, her kelimenin, her cümlenin nefesini hissetme gayretinde oluyoruz.
Bir şair dostumuz burada bize,
'bazı insanlar çok anlaşılmak istemezler'' demişti.
Bu nedenle biraz da huzursuzuz işin doğrusu.

Hasretin doruk yaptığı bir bölüm okuyoruz burada şiirden.
Cümleler diyor ki;
her ne hal olursa olsun,
güneş ister doğudan, ister batıdan doğsun,
rüzgar nasıl takılırsa takılsın hayata,
şiirler nasıl yazılırsa yazılsın,
şarkılar hangi makamı çalarsa çalsın,
ben seni asla unutmayacağım.

Gölgeni koklayacağım,
nefesini hissedeceğim...
Ellerimin titremesinde olacaksın,
gözümde yaşımda...
ve,
tanrıya yakarışımda...

Böyle fısıldadı kulağımıza şiir...
Kusurumuz var ise affola...