O an, elini tutup, gözlerine dalıp,
Sonsuza dek mutlu olacağımı sandığım o an,
Hani var ya dağların denize dik uzandığı
Yeşilin, mavinin, sarıya hasret kaldığı
Ve sevenlerin birleşince kazandığı
Batmayan güneşlerle dolu
O bankın gün batımı manzarası;
Artık yok…

Ellerim cebimdeyken bile üşüyorum
Sensizken orada,
Nasıl üşüyebilir ki insan
Öyle güzel bir havada
Diye düşünüyorum, derin derin…

Bir arpa boyu yol gidemedim
Seni unutmak için
Sanki kar yağarmışçasına
Usul usul donmakta, solmakta yüreğim
Bilmiyorum sonumu, görmüyorum
önümü karanlıkta
Gelsen sevdiğim, gülsen de görsem
yüzünü aydınlıkta...

İstesem de seni, özlesem de kokunu, sesini, nefesini
Tahmin etmiştim aranan suçlu gibi gideceğini
Söylerken gözlerinle, sözlerini, gözlerime
Unutmuştum samimiyetinin ve hissiyatının yok olduğunu
Anlamıştım nihayetinde bu yolun, sensizlikte son bulduğunu
Hayalin, ben ve kadehimle birlikte...