TABANDAKİLER - 2Yokluk ile tükendi umut denen sermaye Sevincimiz kursakta birazdan da az bizim. Sürgün iken başladık acılarda ermeye Bu yüzden sözümüz tok, başımız beyaz bizim! Hırçınız… Havamız sert! Zaman; öfkeli deniz! Hırsla, aşık atmaktan ne bet kaldı ne beniz. Hülyâda, her hüsranın bıraktığı derin iz: Canı târumar etti; baharımız güz bizim. Mutluluk veresiye, ızdırap peşin peşin Baştan eyvallah deyip cilvesine ateşin Girip şaşkını olduk aşk denen keşmekeşin Merhamet tarlasında serpilen maraz bizim. Fermanın doğası ki; dinlemiyor amanı Hayatla meşk etmeye gönlün de yok dermânı Yandık, geçim derdiyle; görünmüyor dumanı İçerimiz yanardağ, dışımız ayaz bizim. Sakın bunak sanmayın dumur olsak da yer yer; Elden düşmemiz bile piyasada muhayyer. Dert, derdinden yakınsa, üzgümüzde bulur yer Dilimiz he’ye yatkın, hayıra ahraz bizim. Doruklar bulutlanır, içimiz gam vadisi! Göz kapaklarımla bir yerle göğün perdesi Kapanınca dolar mı çilemizin vadesi? Ahretimiz hacizli nafile niyaz bizim. 01.04.2012 Salih ERDEM / AYDIN |
zaman keşmekeş
aşk derseniz o bile ayrı telden çalıyor
merhamet kalmadı...
velhasıl tadı yok bu günün yarınlarsa mechul
==============
şiir karamsar olsa da umut olsun hep
Erdem hocam teşekkürler
hürmetle...