UTANIRIM
saat on ikiyi geçince
şairliğim tutar ben onu tutarım sabaha kadar el ele tutuşuruz gecelerde yalnızlığım arkadaşlık eder şairliğime şairliğim yalnızlığıma sevinir yalnızlığım şairliğimden utanır ben ikisini de hem sever hem ikisinden utanırım kalem almam elime havaya yazarım, rüzgara söylerim rüzgar yüzüme vurur anlattıklarımı utanırım oturur ağlarım hem şairliğime hem yalnızlığıma hem rüzgara FUAT YERLİTAŞ |