Ruhsuz ben
gölgelerin ıslıksız
ceylan sesizliğinde uyanır sabah serçeler suskun komşular yok merdivenler basamaksız bahçeler çocuksuz karıncalar ölü. bulutlar çekilip gitti buralardan gökyüzünde ademin yüzü aşk yok, tehirli insanda aranıyor bu şehirde insan kadar lisanda aranıyor... bir kaç köle sayısız teşhiravane yüklemiş tirenler cuf cuf balata sıyrık kırbaçlık tayyare böçekleri molotof kuleleri merakımdan soruyorum, annem nerden peydahladın..... sonrakiler cakma kimlik sanatkarlar taş atan kıran yakan küfreden ’medeniyet tek dişi kalmış canavar |
Saygılarımla.....