NE ÇOK ÖZLEMİŞİM SENİ..

Asude beklenen bir yaz sabahı hatırasından
Kimi kavruk yapraklarla savrulurken dört bir yandan
Gözlerinde barınan saklı dünlerin imleri slaytlaşırken gecelerde
Şairin kaleminde beklenen biteviyelikle
Şiirin yedi rengini veren özne
Kimde kaldı o ruh bilinmez
Adım adım uzaklaşırken rüyalardan
Belli ki
Gitmek lazım buralardan...




Yad ederken her bir kareyi
Bir ana saplanıp kilitlenirken gözleri
İki damla yaş süzülürken
Susmak geldi içimden
Virgülllü sözlerden korkmam asla
Noktalanmadıkça
Ah yalan !
Buğulanırken cam..
Sarı bir sayfaydı kopartılan..




Sanki seni bir yerlerden görmüş gibiyim
Sanki su su heceleyen derviş biriyim..
Çıkaramadım nerdendi..
Hangi seneydi..
Kaçıncı mevsimdi..
Su misali
Akıp giderken zaman
Yine de düşündürdün beni
Sırra kadem basan aynalardaki
Ben değildim sanki...
Kavak yelleri
Ne çok özlemişim seni..




HAZAN
___________________________

YORUMUNUZA CEVAP YAZARKEN SO0RACAKTIM, UNUTMUŞUM. SONRA DİREKT SAYFANIZA GELDİĞİMDE GÖRDÜM ŞİİR KAYDETTİĞİNİZİ. HOŞ GELDİNİZ DEĞERLİ DOST, ÇOK ÖZLEMİŞTİK ÖZLÜ VE BİLİNÇLERE HİTAP EDEN, TAT VEREN ŞİİRLERİNİZİ, ve sizi.

Tam da böyle demişlerdir dostlarınız "Ne çok özlemiştik sizi"
Zaman çok hızlı geçiyor. Bizler ancak şimdilerde bunun farkında olabiliyoruz. hele de yaşanmışlık bir film şeridi gibi gözlerimizin önünde geçince; olabildiğince değişime uğramış bir dostumuzu görünce, yem- yeşil ağaç ve renga - renk çiçeklerle dolu, bir zamanlar içinde dinlendiğimiz bir parkın yerinde yıldızlara tırmanan apartmanları gördüğümüzde, ne çok artıyor farkındalıklarımız. Ve de yokuşları tırmanma süreçleri başlarken dahi; sevgiyi, dostluğu, özlemleri hüzünle selamlamalarımız, hüzün verici olsa da, hatırlayıp yadetmek ne kadar güzeldir.

Güzel şiirinizi okurken çok rahatladım, adeta dinlendim. Özlemişim duygu seli gibi akıp gelen düzeyli, önyargısız dostlukları.
Çokca saygım, esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum değerli şairim HAZAN HANIM SİZİ.
Kemal Polat