ELDE NE KALDI
Yıldırım hızıyla geçti şu zaman
O güzel günlerden elde ne kaldı Bir gün olsun yâre demedim aman Büyülü sözlerden dilde ne kaldı Şimdi sen taşlara vursan başını Durdura bilir mi gözün yaşını Her gece kurduğun hayal düşünü Kuru bir sahraya çöle döndürdü Şu gönül dağını, duman bürüdü Sevdiğim dediğin sana yâr idi Hazan değdi dalda yaprak kurudu Gülüzar’a bir bak, gülde ne kaldı Şimdi sen döşünü döv döne döne Yanıp kavrulacak seven bu sine Sevdiğin aklına, gelirken yine Bir yad, yabancıya, ele döndürdü Köşeden her sabah çıkmıyor artık Çevirip de başın, bakmıyor artık Saçına çiçekler, takmıyor artık Özlemle baktığın yolda ne kaldı Dudaklarım suskun gülemez oldum Hayallere bile dalamaz oldum Şimdi ne yaparım, bilemez oldum Şaşırmış, divane, kula döndürdü Yıllar geçti haber bile salmadım Lüzumsuz’um kıymetini bilmedin Eller gibi sende mutlu olmadın Sazın düzen tutmaz telde ne kaldı Hep hüzün kokuyor telde nağmeler Neler düşünmüştüm oysa ben neler Şimdiy’se haline kargalar güler Geçmez bir akçeye pula döndürdü Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜĞZUMSUZ |
Yüreğine sağlık hocam...
Selametle...